Zespół Badawczy Semiotyki Kultury Europy Środkowo-Wschodniej
Cultural Semiotics of Central and Eastern Europe (CSCEE)
ZESPÓŁ
dr hab. Anna Skubaczewska-Pniewska (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)
dr Robert Boroch (Uniwersytet Warszawski)
dr hab. Roman Bobryk (Uniwersytet Przyrodniczo–Humanistyczny w Siedlcach)
dr Elena Janchuk (Uniwersytet Warszawski)
dr Olga Lesicka (Uniwersytet Warszawski) – kierownik
Szczególnym przedmiotem zainteresowania Pracowni są zjawiska kultury zachodzące w Europie Środkowo–Wschodniej – przede wszystkim procesy kulturotwórcze w wymiarze symboliczno–znakowym w obszarach sztuki, architektury, literatury, języka czy folkloru. Wymienione aspekty kultury są traktowane jako „produkty symbolicznej działalności człowieka przechowywane w pamięci społecznej” – w tym sensie semiotyka kultury reprezentuje ujęcie holistyczne, obejmujące mechanizmy generowania znaczeń oraz ich utrwalania.
PROBLEMATYKA BADAWCZA
- semioza (mediacja semiotyczna);
- semiologia;
- mitologia (mitologizowanie – mitologemy);
- intertekstualność;
- analiza dyskursu;
- semiotyka logiczna;
- semantyka logiczna;
- lingwistyka semiotyczna.
CELE
- Nawiązanie interdyscyplinarnej współpracy z badaczami kultury w kraju i za granicą;
- Gromadzenie i opracowywanie materiałów etnograficznych, dotyczących szczególnego charakteru kultury Europy Środkowo–Wschodniej;
- Studia teoriopoznawcze nad semiotyką szkoły tartusko–moskiewskiej oraz semiotyki Ch. S. Peirce’a;
- Analiza materiału językowego, który pomoże dostrzec, wyodrębnić i nazwać czynniki powodujące zmiany systemowe w językach narodowych zarówno w jego odmianach specjalistycznych, jak i ogólnoliterackich;
- Analiza przekazów artystycznych i innych tekstów kultury z obszaru Europy Środkowo–Wschodniej;
- Zainteresowanie problematyką semiotyki kultury studentów starszych lat studiów licencjackich i magisterskich, z ewentualnym utworzeniem grupy seminaryjnej oraz opieka merytoryczna w zakresie pisania prac dyplomowych tematycznie związanych z programem badawczym Pracowni.
Propozycje tematów prac dyplomowych z obszaru szerokorozumianej semiotyki kultury:
- Tożsamość przedstawiona w tytułach prasowych i ich tłumaczenie.
- Anomalie semiotyczne. Zagadnienie poprawności i niepoprawności we współczesnym języku.
- Semiotyka architektury we współczesnym filmie (lub w grze komputerowej) – sposób komunikacji wirtualnej architektury.
- Memy cyfrowe i wspólne kody interpretacyjne – na przykładzie memów sztuki klasycznej.
- Semiosfera — próba systematyzacji teorii
- Mediacja semiotyczna i wiedza w epoce postprawdy – schyłek epistemologii i wzrost semiologii.
- Narracja tożsamości kulturowej i konflikt systemów wartości.
- Zastosowanie klasyfikacji znaków Pirce’a w procesach mediacji semiotycznej semiozy w komunikacji ludzkiej.
- Znaczenie archetypu w historii narodu.
- Marka narodowa w krajach transformacji społecznej, ekonomicznej i politycznej.
- Co kluby sportowe mogą nam powiedzieć o sporcie – obraz sportu na Facebook-owych stronach klubów sportowych.
- Zewnętrzna tożsamość i semiotyka władzy.
- Znaki tradycji magicznej – uniwersalny język boski w „ludzkich” słowach.
- Powszechna komunikacja w globalnej sieci.
- Język cyberprzemocy – semioza w komunikacji.
- Niematerialne dziedzictwo kulturowe – tożsamość i odmienność.
- Turystyka religijna – promowanie religijności przez organizacje religijne.
- Wizualne przedstawienie ludzi przez reprezentujące ich organizacje (na podstawie wybranej organizacji, np. partii emerytów i rencistów).
- Humor i intertekstualność w filmie – na podstawie wybranego filmu.
- Semiotyka ekstremizmu.
- Archetyp kobiety w kulturze – od samopoświęcenia do poświęcenia przez innych.
- Narracje w nauce – rola nauki kreowana we współczesnych mediach.
- Dynamika relacji między językiem werbalnym a władzą polityczną.
- Semiotyka stroju – ubiór w Polsce: od archetypowego kompleksu do wyznacznika statusu.
- Forma i funkcja przezwisk w wybranym środowisku.
- Znaki w reklamie lokalnej kultury kulinarnej.
- Multimodalność, Gender i media społecznościowe.
- Narodowa i europejska sfera publiczna – zmiany w narracji.
- Budowanie znaków tożsamości narodowej jako wyobrażenie kulturowe, przekazywanie i transformacja tradycji.
- Archetyp nieśmiertelności w kulturze.
- Różnice, podobieństwa i zmiany w znakach tożsamości narodowej w reklamie.